Ryzyko kredytowe jest najstarszą formą ryzyka istniejącego na rynku finansowym. Mamy z nim do czynienia wtedy, gdy kredytobiorca nie spłaca w całości lub w części zaciągniętego zobowiązania wraz z odsetkami w terminie, który został określony w umowie kredytu. Szersze ujęcie omawianego ryzyka obejmuje natomiast niebezpieczeństwo niespłacenia przez dłużnika nie tylko otrzymanego kredytu, ale również poręczeń, gwarancji czy też akredytyw. W zasadzie możliwe jest wyróżnienie dwóch fundamentalnych rodzajów ryzyka kredytowego, do których zalicza się:
· ryzyko pojawienia się niewypłacalności, które oznacza brak możliwości spłaty zaciągniętego zobowiązania przez kredytobiorcę,
· ryzyko związane z pogorszeniem zdolności kredytowej, które jest określane jako możliwość obniżenia zdolności do spłaty długu bez pojawienia się niewypłacalności ze strony kredytobiorcy.
Ryzyko kredytowe, które jest nieodłącznym elementem działalności banku, można podzielić na:
· ryzyko czynne, inaczej aktywne,
· ryzyko bierne, inaczej pasywne.
Czynne ryzyko kredytowe oznacza zagrożenie niespłacenia długu przez kredytobiorcę w oznaczonej wysokości i w danym terminie. Omawiane ryzyko zdeterminowane jest w dużej mierze przez samego kredytodawcę, czyli bank. Bierne ryzyko kredytowe jest natomiast zagrożeniem wcześniejszego wycofania zdeponowanych środków lub też nieuzyskania kredytów refinansowych od instytucji finansowych.
Inną klasyfikacją ryzyka kredytowego jest jego podział na:
· ryzyko jednostkowe bądź indywidualne,
· ryzyko ogólne bądź portfelowe.
Podstawowymi składowymi ryzyka indywidualnego są:
· ryzyko niewypłacalności, odnoszące się do niespłacenia w całości lub w części kredytu,
· ryzyko terminu, które jest związane z wystąpieniem opóźnień w terminie spłaty zobowiązania,
· ryzyko zabezpieczeń, które jest związane przede wszystkim ze spadkiem realnej wartości zabezpieczeń,
· ryzyko wartości pieniądza, które dotyczy zagrożeń inflacyjnych.