Wszelkie prace naukowe i opracowania, które są przez nas oddawane w ramach edukacji w szkole średniej bądź w trakcie odbywania studiów, powinny być opatrzone przypisami. Jest to kwestia niezwykle istotna, ponieważ w przypadku niezachowania wymogu formalnego tego typu musimy liczyć się z ryzykiem oskarżenia o plagiat. Dlatego zdecydowanie lepiej jest wcześniej zapobiegać takim sytuacjom i dokładnie wypełniać rygory związane z stosowaniem przypisów bibliograficznych. Praca ta może wydawać się z początku żmudna, jednak przy zachowaniu determinacji i siły dobrej woli, jesteśmy w stanie łatwo wybrnąć z tego na pozór przykrego obowiązku.
Każdy, kto po raz pierwszy słyszy o omawianym problemie, z pewnością nie wie, jak zrobić przypis. Nie jest to zbyt trudne, ponieważ większość edytorów tekstu posiada opcję umożliwiającą sprawne stosowanie tego znacznika. Jak powszechnie wiadomo, stosowanym symbolem jest w tym przypadku indeks górny, który pojawia się nad cytowaną linijką tekstu. Aby go postawić, wystarczy w opcji wstawiania wybrać „przypis bibliograficzny”. Wtedy poniżej dolnej stopki danej strony tekstu musimy dokładnie opisać, z jakiego dzieła pochodzi cytowany fragment. Istnieją różne wymogi w tym zakresie, dlatego warto odpowiednio wcześnie spytać wykładowcę, jakie rygory są obecne na naszej uczelni.
Na ogół wystarczające jest podanie nazwiska i imienia cytowanego autora oraz tytułu jego dzieła. Czasami uczelnie wymagają, aby zostało także podane macierzyste wydawnictwo, które zdecydowało się na wydanie danej książki lub czasopisma. W takiej sytuacji należy również podać rok publikacji. Duże znaczenie ma fakt, iż wedle wytycznych polskich towarzystw naukowych nie powinno się cytować dzieł, które są starsze niż dziesięć lat. Wynika to z faktu, że informacje w nich zawarte mogą okazać się całkowicie nieaktualne. Dlatego zdecydowanie lepiej jest korzystać z nowoczesnych periodyków i czasopism poświęconych danej dziedzinie wiedzy. Ponadto należy dokładnie wskazać numery stron, gdzie widnieje cytowany fragment.
